De laatste van ons maker Neil Druckmann zegt dat hij nooit van plan is voor vervolgjes: 'Dat vereist een niveau van vertrouwen dat ik niet heb'

Tijdens de Dice -top in Las Vegas besprak de Naughty Dog's Neil Druckmann en Sony Santa Monica's Cory Barlog de alomtegenwoordige kwestie van twijfel in spelontwikkeling. Hun uurlange gesprek had betrekking op persoonlijke angsten, creatieve processen en de uitdagingen van vervolgjes.

Een belangrijke afhaalmaaltijd vanuit het perspectief van Druckmann op vervolgjes was zijn onconventionele aanpak: hij is niet van plan om meerdere games tegelijkertijd te zijn. Hij richt zich intens op het huidige project en behandelt elke game als een zelfstandige entiteit. Hoewel incidentele vervolgideeën kunnen ontstaan, prioriteit geeft aan het volledig realiseren van het potentieel van de huidige game, in plaats van concepten op te slaan voor toekomstige afleveringen. Hij legde zijn benadering van vervolgjes uit als terugkijkend op onopgeloste elementen en karakterbogen van eerdere games om de richting van de volgende te bepalen, zelfs suggererend dat als er geen boeiend pad voorwaarts is, de personages hun einde kunnen ontmoeten. Hij noemde de Uncharted -serie als een voorbeeld en benadrukte de iteratieve aard van karakterontwikkeling en plotprogressie in de franchise.

Barlog daarentegen onthulde een zorgvuldig geplande, langetermijnbenadering, verwant aan een complex samenzweringsbord, waarbij ideeën worden verbonden die een decennium omvatten. Hij erkende de inherente stress en het potentieel voor tegenslagen als gevolg van verschuivende teams, personeelsveranderingen en evoluerende perspectieven gedurende dergelijke langere periodes.

Het gesprek verschoof naar de emotionele tol van hun carrière, waarbij Druckmann zijn blijvende liefde voor game -ontwikkeling benadrukte als de drijvende kracht achter zijn werk, ondanks de enorme druk en negativiteit. Hij deelde een anekdote over het perspectief van Pedro Pascal op kunst als de reden om elke ochtend wakker te worden, een sentiment waarmee Druckmann diep resoneerde.

Druckmann stelde vervolgens een vraag aan Barlog over het punt waarop de meedogenloze creatieve drive voldoende wordt, vooral in het licht van het recente pensioen van een collega. De openhartige reactie van Barlog benadrukte de onverzadigbare aard van de creatieve ambitie, waarin het beschreef als een interne "demon" die hem vooruit stuwt, zelfs na het bereiken van belangrijke mijlpalen. Hij illustreerde dit met de metafoor van het veroveren van de ene berg alleen om een ​​andere te vinden, groter een opdoemde in de verte.

Druckmann, terwijl hij een soortgelijk sentiment deelde, uitte een meer afgemeten aanpak, gericht op het geleidelijk verminderen van zijn dagelijkse betrokkenheid om kansen te creëren voor anderen om te floreren. Hij noemde de wijsheid van Jason Rubin, die suggereerde dat vertrek ruimte creëren voor groei binnen het bedrijf.

Het gesprek werd afgesloten met Barlog's humoristische, maar tot nadenken stemmende, reactie op de gemeten aanpak van Druckmann: "Zeer overtuigend. Ik ga met pensioen."