Artık David Lynch gibi yapmıyorlar

Bu makale, benzersiz tarzı sinemada silinmez bir iz bırakan bir film yapımcısı olan David Lynch'in kalıcı mirasını araştırıyor. İkiz Tepelerden önemli bir sahneyi vurgulayarak başlar, Lynch'in sıradanları rahatsız edici bir şekilde tasvir etme yeteneğini sergileme yeteneğini sergiler. Makale daha sonra filmlerine nüfuz eden rahatsız edici, rüya benzeri kaliteyi tanımlamak için bir terim olan "Lynchian" kavramını araştırıyor. Bu kalitenin, "Lynchian" ı daha geniş bir rahatsızlık ve yönelim bozukluğu tanımlayıcısı haline getirerek belirli stilistik unsurları aştığını savunuyor.

Parça, Lynch'in filmleriyle ilgili kişisel deneyimleri anlatıyor ve yazarın oğlunu ikiz zirvelere tanıtan kendi deneyiminden, yeni nesil izleyiciler arasında filmlerine olan ilginin beklenmedik bir şekilde yeniden canlanmasına kadar kendi deneyiminden anlatıyor. Tartışma daha sonra Lynch'in geleneksel beklentilere meydan okumasını ve sanatsal vizyonuna değişmez bağlılığını vurgulayarak İkiz Tepeler: Dönüş 'e geçiyor.

Makale, Lynch'in Dune gibi daha ana akım çalışmasıyla alışılmadık yaklaşımını, üretim sorunlarına rağmen benzersiz Lynchian unsurlarına dikkat çekiyor. Ayrıca, duygusal derinliği rahatsız edici bir atmosferle harmanlama yeteneğinin bir örneği olarak Fil Adamı kullanarak görüntülerinin güzelliğini ve rahatsız edici doğasını araştırıyor. Yazar, Lynch'in çalışmalarını kategorize etmenin, karanlığın, mizah, gerçeküstücülüğün ve garipliğin eşsiz karışımını vurgulamanın zorluğunu vurgular.

Makale, Lynch'in beklentileri yıkmak için ustalığını göstermek için mavi kadife kullanıyor ve pastoral yüzeyi karanlık bir göbek ile karşılaştırıyor. Klasik filmlerin etkisine ve Lynch'in stilini şekillendiren benzersiz etkiler karışımına işaret ediyor, bu da bir stilin çoğaltılması olası olmayan bir stil. Okuyucuları en sevdikleri David Lynch filmini paylaşmaya davet eden bir anket dahil.

Sonuç bölümü, Lynch'in sonraki nesil film yapımcıları üzerindeki etkisini yansıtarak, çağdaş sinemada "Lynchian" unsurlarının ortaya çıkmasına dikkat çekiyor. Makale TV'nin parıltısını gördüm , ıstakoz , deniz feneri , midsommar , Gümüş gölün altında , Saltburn , Donnie darko , Aşk kanama yatarve Denis Villeneuve'nin eserleri, benzersiz vizyonunun kalıcı etkisini vurguluyor. Makale, Lynch'in bir film yapımcısı olarak önemini kabul ederek, etkisini ve günlük yaşamın yüzeyinin altında ortaya koyduğu rahatsız edici gerçeklerle kalıcı büyüyü vurgulayarak sona eriyor.